دانایی رو میشه بی شمارسخنها راند
وبهار را.
ما چه بسیار زندانی سخنان باصطلاح دانایان
وامیدوار طراوت بهاران بودیم .
امروز بهار به دست ما و با گلهای خریدنی اغاز شد و هیچ موسیقی این نوع تراوت را رهبری نمی کنه.
بهار به کنده درخت خشکیده فصل بر می گرده و به نگاه ما که اینطور سمج می خواهیم از یادش ببریم.
من به تلاقی خود و بهار ایمان ندارم.
جز در کودکی.
که سبزینه های تراوت این بهار به دستان شرایط چرک الود شد.